«Bina Emini» sıfatını taşıyan Masonların vücuda getirdikleri bu derecenin efsanesi şudur: Hiram'ın ölümü üzerine Kral Süleyman bir mimarlık okulu kurar. Bu okula krallığın en önemli mevkilerini işgal etmek isteyenler seçilecektir. Ancak Kral Süleyman isteklilerin hiç de ehil olmadıklarını ve himaye ettiği kişilerin de buna lâyık bulunmadıklarını çabucak anlar. Böylece bir kimsenin bir takım himaye ve iltimaslar sayesinde değil de, sadece kendi vasıfları ve çalışkanlığı sayesinde bir mevkiye gelebileceği anlatılmış olur.

Mâbed koyu kırmızıdır. Işıklar (5+7+10) olmak üzere 27'dir. Darbe ve alkış 8'dir ve 3, 3, 2 olarak vurulur (bazı ritüellerde 5'tir). Yaş 3 kere 9, yani 27'dir. Biju eşkenarlı bir üçgendir. Bunun bir yüzünde Jakin'in çoğulu olan Jakinay, ortalığı karıştıran anlamına gelen Hakar ve kendi vicdanının çocuğu manasına gelen Benkorim, öteki yüzünde ise Hz. Yakub'un 4. oğlu olan ve «daima ileri» anlamına gelen Yuda ve Jehovah'ın kısaltılmışı olan Jah ve "faal canlı" anlamına gelen Hey bulunur.

Eşarp kırmızı, önlük kenarları kırmızı ve ortası yeşil olmak üzere, beyazdır, ortasında dokuzgen şeklinde bir yıldız vardır. Yıldızın üzerine bir terazi işlenmiştir. İşaret eller gönye şeklinde tutularak başparmakları şakaklara götürmek, iki adım geri gidip geldikten sonra elleri gözlere götürmek ve açmaktan ibaret hayret işareti ve iki elin parmaklarını birbirine geçirip ayaları dışa doğru tuttuktan sonra bel hizasına getirmekten ibaret hayranlık işaretidir. Çalışmaya "gün doğarken" başlanır ve "gecenin saat 12'sinde" son verilir. Geçiş kelimeleri Yuda ve Jakinay'dır. Başkanın adı Salomon, 1. Nâzırınki Harodin Prensi, 2. Nâzırınki Adonhiram'dır.

Derecenin öğretisi şudur: İnsanlar arasındaki kardeşlik, bunların değerini doğru bir şekilde tartmak, hakettikleri mevki ve otoriteyi kendilerine vermekle tesis edilebilir. Koruma ile iltimasla elde edilecek mevkiler, bu kardeşliği kurmak şöyle dursun, aksine yıkar. Mason sadece toplantılara devam etmek ve merasimleri seyretmekle yetinemez. Belki zamanın geçmesi ile daha yüksek derecelere erişebilir. Ancak gerçek derece, hakedilmiş olan derecedir. Bunun için de Mason her derecenin ne öğrettiğini düşünmeli, araştırmalı ve ona göre hareket etmesini öğrenmiş olmalıdır. Mabedin sağlamlığı, hem çalışmaya hem de malik olunan vasıflara, yani mülkiyete dayanır. Bir insan bu iki temel sayesinde bir mevkiye erişirse, kimseye minnet borcu olmayacağı, yalnız kendi vasıfları ve çalışkanlığı sayesinde o mevkiye erişmiş olabileceği için tam manasıyla hür olur. Bunun içindir ki, çalışkan olmayan, hür de olamaz, insan medeniyeti Mülkiyet ve Çalışma yani Sermaye ve Emek sütunları üzerine yükselir ve bu ikisinin bulunmadığı, yani mülkiyetin çalışmaya tahakküm ettiği veya çalışmanın mülkiyeti yok ettiği düzenlerde hürriyetin varlığından söz edilemez. Masonluk bu iki kuvvet, bu iki esas arasında denge ve kardeşliğin tesis edilebileceğine ve korunabileceğine inanır.

Mülkiyet insanın çalışması sayesinde elde ettiği zenginlikleri muhafaza edebilmesini ifade eder. Şu halde emeksiz mülkiyet olamaz. Ancak mülkiyetsiz emek de köleliktir. İnsan çalışması ile üretebildiğine malik olamıyorsa veya ürettiğinin haklı karşılığını alamıyorsa, hür ve serbest olamaz. Ürünün veya bunun haklı karşılığının ister efendinin, ister patronun, isterse Devletin cebine gittiği hallerde, işçi daima köledir. İşte Mabedi ayakta tutan Jakin ve Boaz sütunları bu derecede Sermaye ve Emeği temsil eder. Bu iki sütundan biri yıkılırsa Mâbed de yıkılır, yani toplum ya sermayenin ya emeğin tahakkümü altına girer. Birinci halde sağ, ikinci halde ise sol diktatörlük topluma hâkim olur. Bu sebepledir ki, diğer sütuna tahammül edemeyen sağ ve sol diktatörlükler, her iki sütunun da lüzumuna inanan Masonluğa cephe almış oldukları gibi, her iki sütun arasındaki ahenge, karşılıklı saygı ve hoşgörüye, her iki sütunun da lüzumuna, yani demokrasiye dayanan Masonluk da her çeşit diktatörlükle bağdaşamaz.